Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

Ne zaman oynasam kibritle
Hemen yangın çıkıyor evde
Düşünüyorum da kendi kendime:
'Bana düşmanlar galiba
Bu kibritleri yapanlar.'
Ne olur sanki şu çöplerin

1/:
Boz eşek anırır beni görünce
Çizgili kedi miyavlar
Koca köpek sallar kuyruğunu:
'Hav hav hav! ' der.
2/:

1/:
Mini minnacık çenesinin altını
Gıdıklıyor görünmez melekler
Ki-kiri...ki-kiri
Gülümsüyor bir günlük bebeğim
Tı-tıp...tı-tıp

“Merhum Barış Manço’nun anısına…”

1/:
Bir vardı bir zamanlar
Bir yok oldu bir adam…
Dolaşırdı dağı, taşı

Şiirimi duy,
Ey yüce nebi.
Nasıl sevdirsem?
Sana kendimi…
***
Sevr’e mi çıksam?

1/:
Gözlerimin seyirmesi
Hayra alâmet değil.
Öyleyse
Hayra alâmettir belki
Ellerimin seğirmesi...

1/:
Nalı düştü tahta atımın
Bizim küçük azgın dereye
Çaktım hemen ayağına
Ay dedeyi nal diye
Tahta atın düşen nalının yerine.

1/:
Nötradam kanayan yarayı ne bilir?
Aşkadamının yediği hançer ise eş’ara güldür,
Bir siklamen anı kalır temdit edilmedik.
Uzar zaman,
Mekan süner...

1/:
Çöl kokuyorsa, deniz çeker;
Beni o doyumsuz ve esrik ağzına.
Bir fırtına sonrası üzülürüm,
Çünkü ben vurgunum keldanîlere…
***

1/:
Çaresiz teslim olduk kahreden değirmene
Ellerimiz geceden devşirdi akıbeti
Bihaber figüranlar piyesleri bölüştü
Hileli temsillerde acı rol bana düştü
Hayaline eri gibi sarılıp