Ahmet Uysal Şiirleri - Şair Ahmet Uysal

Ahmet Uysal

hüsnü züber konağında,
tahta kaşıklara
vuran hüzündür bursa
*
taş avlularda
kırılır ansızın,

Devamını Oku
Ahmet Uysal

ege’nin çapraz ateşindeyim,
sisli bir eylül sabahı söke’de
ha babam yükleniyordu üzerime:

hüs.biraderler’in incelikli ricası
“cumhuriyet radikal kitap eklerini de

Devamını Oku
Ahmet Uysal

bindallı dağımsın, tanrıçam
bölünmüş yürek parçam

gölayağı mor dikenim
gökçe savruluşlu ekinim

Devamını Oku
Ahmet Uysal

onlardan uzak kalsam da
tenime değiyor şiirleri

fatsa'dan mı doğuyor ay,
kocaman, sinop'tan mı

Devamını Oku
Ahmet Uysal

yüzünde taşıyorsan rüzgârını,
bozkırda atlara eğik binilir.

suya inen geyiklerin sesi,
eğik savrulur söğütlere.

Devamını Oku
Ahmet Uysal

erguvan buğusu sokaklar
kaldı bana
o şehirden

acemler’de
kükürtlü vaktine

Devamını Oku
Ahmet Uysal

-hüseyin'e, hidayet'e-

artık gizlisi kalmadı arka bahçemin
ele verdim saklı orman yolumu

yaşlı kadınlara dağıttım

Devamını Oku
Ahmet Uysal

'rüzgârında ot biten'
hazar'ın, bir de ben girdim
kavimler kapısından.

başımı koydum, hayallerle,
'gözyaşı yastığı'na,

Devamını Oku
Ahmet Uysal

öteki adı zamansa
o şehrin, bilinmez
nereye gizler hüznünü

aşk külliyesinde
bakır küfüdür kaplayan,

Devamını Oku
Ahmet Uysal

izmir'den gece geçenin
kemeraltı olur meskeni

orada, kordon boyuna yakın
bir meyhane var ki kalpaklıdır

Devamını Oku