Hüzünlü bir şarkıdır gülüşlerin,
Ay beyazı yüzünde..
Gecelerimi gördüm,
Sonsuz parlayan ışığında…
ben kendi karanlığımda doğmuşum
zamanın ruhunda aydınlık bir sabaha
sevgiyle yol almışım
hüznünü at biraz
bak eylülde gidiyor
ağaçlar dökerken
yapraklarını
yeniden baharlara yürüyor...
Sakın düşman dokunmasın bayrağıma,
Hürriyetimdir, şerefimdir o benim;
Taşıyacağız asırlardan sonsuza,
Altında secde ettim, yalvardım Hak’ka..
küçük bir çocuktum daha
balonlar uçururdum
masmavi gök yüzüne
Esmer güzeli bir kız sokağımda,
Mert duruşlu cesur yürek bilinir.
Hatırası yaşar durur kalbimde,
Her bakışında bir ömür dirilir.
Bir görsen halimi yıkılmış viran,
Çatılmış kaşlarım falanda filan,
Üşüyor bu ayak geçmiyor zaman,
Ocakta köz oldum, yaşıyorum ben.
Pencereden baktım güneşi gördüm,
bugün;
doldum taştım duygularımda
ruhumun çağrısında ışığını güneşten alan
yıldızları ve güneşin çocuklarını hatırladım
Kelamı vuslatına, uzaktan görülmüyor
İçimde rüzgarları, burada nasıl görsün
Kıyameti kopacak, günahını tınmıyor
Sedalar yankılanır, burada nasıl bilsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!