Tabutundan iskandil salıp
Kudurmuş göğü yırtan denize
Meşalelerle gömdüğün
Adamım ben
Musallat oldu
Ölü doğan moru bir sızı kalacak
Ecelin teriyle ıslanan kefenlerde
Kadehler yalancı umutlara sarhoş
Göğsümüzde eksikliğin hafifliği
Ey,
Meleklerin en bigesi
Hasatı kirli bir göğün altında eziyorsun bizi
Kaçırdın gözlerini kör gibi
Kıvrım kıvrım uzayan çığlıklardan
Deniz olur çarpar
Tutamaz hüznümü naçar ellerim
Yalpalar gönlümün aynasında köpürür
Yetişse imdadıma mehtap
Çırıl çıplak soysam onu
Uyan artık ey gönül
Kâinat ağacına konmuş
Göçmen kuşlar gibi yorgun
Fark etmeyiz zalim avcıyı
Perde olur ölüm korkuya
Yavaş yavaş ısıtır gece odayı
Fısıldar kulağına kirli soluğuyla şeytan
Oysa bilmez
Kirlenen tende açılan yaranın şehveti deştiğini
Köpük köpük bir denizin kıyısında
Dönüp duruyor beyaz tenli bir kadın
Cansız resimlerde arıyor
Kanı çekilmiş gözleriyle
Hiç yaşanmamış hayatları
Kayıyor taşlar taşların üstünden
Damgasını vurmuş
Her birine
Ayrı bir köfeke
Hava soğuk mu soğuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!