Ahmet Ekici Şiirleri - Şair Ahmet Ekici

Seni gördüm kapandı dünyayı görmez gözüm
Dünyamı aydınlatan bir tek söz istiyorum
Bu ayrılık yüzünden eridi bitti özüm
Kalbimdeki aşkını gören göz istiyorum

Ne hayalsin ne gerçek bir türlü çözemedim

Kalpten kalbe yollar öyle uzak ki
Dolana, dolana bitmiyor gülüm
Bu ne biçim kader nasıl tuzak ki
Çok uğraştım gücüm yetmiyor gülüm.

Bütün çabam boşa dilek tutmuyor

Bir yıldıza bakmak için
Ay’ı kaybettim ağlarım
Bir damla da akmak için
Çay’ı kaybettim ağlarım

Bilmiyorum neden niçin

Yıllar sonra geldim şu bizim köye
On yıkılmış bir yapılmış köyümüz
At yok araba yok kalmışız yaya
Han yıkılmış in yapılmış köyümüz.

Nerde kalmış Hüseyinler, hasanlar

Bana diken diyorsanız,
Güle bağlamayın beni.
Gözyaşımı ırmak edip
Sele bağlamayın beni.

Aşk içimde olmuş kalıp,

AĞLARIM

İyi kötü gün deyip beraber çıkmadık mı?
Şimdi başka yönlere koştuğuma ağlarım
Hayatın çizgisine beraber bakmadık mı?
Bildiğim doğru yoldan şaştığıma ağlarım

Mevsimsiz açıyorum,
Kırlarda çiçek gibi.
Herkesten kaçıyorum,
Suçlu bir kaçak gibi.

Yaş elliye yaklaştı,

Sana bir can bağlanmış
Sürüklenip gidiyor
Onun bağın kesersen
Bütün ömrü bitiyor

Belki sevineceksin

Yemyeşil fidan iken kuru çınar ettiler
Su bilmez gözlerimi akan pınar ettiler
Dost bildiğim insanlar bırakıp ta gittiler
Şu kocaman gönlümde küçücük dünyadayım
Kâbus mu yaşıyorum inşallah rüyadayım

İlk, bahar da açan güle benziyor
Ya sen ya ben ikimizden birimiz
Biri candan biri ele benziyor
Ya sen ya ben ikimizden birimiz

Sevgisiz bir dünya yok umurunda