Hangi beyaz çiçek bilir ki baharda
bir ağacın yeşil yaprağı olacağını,
dökülmeden önce.
Hangi yaprak bilir ki,
bir gün o ağaçta bir elma olacağını
Ağzı yeni açılmış bir şişeden,
içindekini saklayanın zihnine,
zihnindeki boş şişeye düşüyorum.
Susuzluğunu oraya nasıl
doldurduğuna düşüyor,
Ve sen ki;
küçücük kadınım,
yatıyorsun başlayacak gün için yatağına,
Erguvan çiçeği gibi döküyorum kendimi yanaklarına.
Döküyorum ki
Yalnız dengede durabilmeyi öğrenmeli insan.
Yalnız ve bazen tek ayak.
İki kolu iki yana açık dengesini koruyabilmeli.
Bir bisikletin eğri büğrü destek tekerine benzer insanlara tutunmadan.
Sağında solunda kimse olmadan ayakta durabilmeli.
Kapına bir yarım papatya bıraktım.
Benden olduğunu bilme.
Utanırım ben.
Her tarafıma bulaşmış gönül mürekkebi,
her yanım şiir lekesi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!