"Gölge Jileti" taşıyan adamları tanır mısınız?
Ayakları altında ezmekle kalmazlar onlar gölgelerini.
Köşe bucak keserler gölge jiletleriyle onları.
karanlıkta,
kuytuda.
Karanlıklarında.
Gözlerini görebildiğim birini vuramam.
İçi olmayan bir göz olsa dahi.
Camgöz; görmeyen bana bakan,
bebekleri vardır gözlerin, vuramam.
…
Ya Lorca’yı nasıl vurdular?
Küçük insanım ben!
Sokaklarda şarkı söylerim fütursuzca.
Yağmurda dans edebilirim,
kimseler takmaz,
kimseler ayıplamaz.
Yatarayak iki kelime kanatlanıyor odama,
ince siyah toz tanesinden kuş misali.
Yastık altına alıp da kafamı,
görmemezlikten geldiğim her an,
kelimelerin kanatları, kendilerini fısıldıyor.
...
Kime sorsam, mutluluk tokluğuna yaşıyor,
O da yarım yevmiye.
Ay sonu hep borç istemeler,
hep başkalarından,
Her seferinde boş gönül cepleriyle karşılaşmalar.
Ruhumun bağ bozumundayım.
İşte şimdi tam zamanım.
Tane tane topla beni.
ağır ağır,
sessiz sessiz.
"Samimiyet" bahar gibi kokar, açık gözlerinden insanın.
Tebessüm ise şartlı refleks.
bir kasılma,
bir öğreti,
ücretli parfüm.
Sen ki;
tüm karanlığımın ruhuna çöktüğü zamanlarım da bile,
korkmak yerine, karnın dizlerinde bir battaniye altına sığınmadan,
öylesine çıplak ve ayakta,
bende ki yıldızlara gülümseyip,
geceme bile sarılan kadınsın.
"İyi Hayat" ısmarladım kendime.
-Mavisinden olsun! Dedim.
Mavi severim ben,
Kalmadıysa sorun değil,
-Gelmesini beklerim. Dedim.
Kadın sen bana bir şey söyleme,
Otur şöyle bir.
Konuşmasan da olur.
Arada gözlerini kaçırıp,
işaret parmağınla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!