Ahmet Akçadağ Şiirleri - Şair Ahmet Akçadağ

Dudağındaki bir katre tebessüm ile gel bana,
Gel ki dünyamda hayallerin sonu olmasın...
Yanaklarındaki gamzeler ile dal karanlığıma,
Dal ki içimde karanlıktan şaheserler kalmasın...

Kimsesiz bekliyorum sokak ortasında,
Arkama bakmaksızın yürüyorum.
Karanlığa saplanan noktada,
Sanki sensiz bir hayaller görüyorum...

Yalnızlık ve yalnızlığın sarıyor sokakları,

Sen bitersen herkes biter içimde,
Onların bitmemesi senin elinde,
Sen ölürsen herkes ölür içimde,
Yaşamayı bırak, onların nefesi senin sayende! ! !

Malazgirtte dağlar taşlar inliyor;
Alparslan en önde, Anadolu'ya geliyoruz...
Bir çağ bitiyor... Dolu doluya geliyoruz...
''İçimizde bir umut, üstümüzde bir nur...''
Soluk soluğa savaş alanına giriyoruz...

İki gül varmış...
Birinin adı Sevgiymiş,
Diğerinin ki Güzelmiş...
Güzelle Sevgi,
Birbirleriyle kardeş gibi...
Ama bir gün Sevgi,

Ne yazacağım bilmiyorum!
Bir şiir mi?
Bir öykü mü?
Bir hikaye mi?..
Bildiğim tek bir şey var,
Seni seviyorum...

Neyi yazacağını biliyor herkes,
Kimileri aşkını,
Kimleri hayallerini,
Kimileri geçmişini...
Ben ise seni yazıyorum,
Çünkü seni seviyorum...

Beni anlayan bir kalemim bir de kâğıdım var,
Kalemim kırıldı, kâğıdım yandı,
Galiba beni anlayan hiçkimsem kalmadı...

Sadece ayrılmıştık,
Geceleri kabusla uyandık,
Sabahları sokaklarda karşıladık,
Gündüzleri isim isim sayıkladık,
Oysa sadece ayrılmıştık...

Bir çocuk bir şehir benim ülkemde...
Her şehir karmakarışık...
Bütün sokaklarda kaybolma ihtimalin var.
Çıkmaz sokakları saymaya gerek yok bile...
Önce sokakları zehirlediler bu ülkede,
Sonra tüm şehirler yara aldı...