Ahmet Akçadağ Şiirleri - Şair Ahmet Akçadağ

"Suskunluğum, içimde kanayan yaranın eseri...
Şimdi kim çıkaracak -içine düştüğüm karanlık zindandan- bu zavallı esiri? ..

Pardon! Sizi sevebilir miyim?
Hemen öyle ön yargılar ile karar vermeyin!
İlk önce tanımaya çalışın beni...
Belki! Aradığınız kişi benimdir...
Belki çok seveceksiniz beni!
Belki? ! .

Yanacaksam senle yanmalıyım...
küllerimiz birbirine karışmış olmalı! ! !
Bir rüzgâr fısıltısıyla dudaklarımız
birbirine yapışmalı? Öleceksem senin
dizlerinde ölmeli,yaşacaksam senin
kollarında nefes almalı?

bir cennet;
zamandan, mekandan ve olaydan habersiz...
kelimelerimi yutmuş,
beni kendine hapsetmiş,
aşk oldukça daha da çoğalıyor bahçeleri…
kendisi Leyla’idi,

Sadece dudakların ile yıldızlara dokunmak istedim... Lütfen bir defa tebessüm et... Bari sadece tek bir yıldızım olsun...

Üçüncü şairin kaleminden geliyor sesim,
Üçüncü çaldığım şarkı da kesiliyor nefesim,
Seni çizmeye çalışıyorum, bu çizdiğim üçüncü resim,
Yazıyorum, söylüyorum, çiziyorum olmuyor...

Üçüncü şairin mürekkebine benziyor kanım,

Artık geçmişten kurtulma zamanı,
Sileceksin tarihte yaşanan tüm hatıranı,
Yeni bir umudun olacak tekrar yaşayabilmek için,
Üzülmeyeceksin, unutacaksın; aşkını, sevdanı...

Rabbine sarılacaksın tüm imanınla,

Gelme bugün üstüme, üstüm başım sen dolu… Bana değil, sana zarar gelecek diye korkuyorum.

Ölür müydün yar, bir defa sevseydin? ..
Sevsen ağlar mıydın, yar benim için? ..
Kefen diker miydin bedenim için? ..
Ölür müydün yar, bir defa sevseydin? ..

Zehir olur muydu geceler sensiz?

Yaz, yaz ama kimseyi incitmeden...
Sev, sev ama her şey bitmeden...
Yaşa, yaşa ama kimseyi hissetmeden...
Git, git ama o senden daha önce gitmeden...