Ahmet Akçadağ Şiirleri - Şair Ahmet Akçadağ

Yaz, yaz ama kimseyi incitmeden...
Sev, sev ama her şey bitmeden...
Yaşa, yaşa ama kimseyi hissetmeden...
Git, git ama o senden daha önce gitmeden...

Unut yarınları, birazdan öleceksin...

Kalk hazırlık yap, o hazırlık iyilik olsun.
Öleceksin birazdan, tek suçun hayatı sevmek olsun...

Kara taşın altına birazdan gireceksin,

Nice devrimler yaşadım bugüne kadar,
Bazen çok geri gittim, bazen de çok ileri,
Ne depremler yaşadım daha düne kadar,
Bazen yeni binalar diktim, bazen de olanı kaybettim...

Darbe üzerine darbeler indi hayatıma,

Affet! beni şiir,
Yalnız bıraktım kaç gündür seni,
Şairim diye birde geçiniyorum seni düşünmeden,
Eksik bıraktım seni, affet! beni şiir...

Nasıl unuttum seni bilmiyorum,

Ay ışığına bakarak ağlıyorum...
Serseri gibi geziyorum sokakları...
Sonra bir şarkı tutturuyorum,
Ay ışığına bakarak ağlıyorum...

Her yerde, her sokakta çığlıkların...

Sinir oluyorum...
Kendisi mükemmel olmayıp,
Başkasında mükemmellik arayanlara...
Gıcık oluyorum...
Olduğu gibi görünmeyip,
Göründüğü gibi olmayanlara...

Haddi hesabı yoksa günahlarının...
Kime faydası olur; ahlarının...
Nerde saltanat, nerde tahtların? ..
Bu dünya da adaletsiz kalma! ..

Nerede sevgin, nerede saygın? ..

Benim hiç uçurtmam olmadı,
Biliyor musun?
Ama hep hayallerim oldu...
'Kalacak mısın? '
Diye hiç sormadılar.
Ve ben kaldım...

Cennetin kelimelerinden bir kaç yudum almaktı seni sevmek,
Bu yüzden hiç vazgeçemediğimdin...
Ab-ı hayat gibi birşeydin işte ne bileyim...
Ben bunu aldım senden, gözlerinden...
Hiç farketmedin senden neler aldığımı, kendime neler kattığımı...
Sen olanla yetinmeyi ve geride kalmayı tercih ettin.

Şimdilerde, çıkmaz sokaklar gibi vuslatım...
Benim içimde; bir ben yok...
Senin içinde; bir sen...