Bir eylül akşamında penceremin kıyısındayım, çayım sigaram ve, yalnız bırakmayan yalnızlığım.
penceremden bakınıyorum bom boş uzaklara, aklımsa karmakarışık sırf deli sorular kafamda. Düşünmek istemiyorum artık yapılan haksızlıkları,
Unutmak istiyorum tüm çektiğim keder acıları, İstemekle olmuyor, unutulmuyormuşki yaşananlar.
Öyle yer etmişki yaşadıklarım hafızamda,
Derin yaralarım var brnim sırtımda yüreğimde, Elbet yapılanlara vardı bir çift sözüm,
Tüm sözlerimi ben yüce divana bıraktım.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta