Yine ahd-u peymanlarım üzerimde
yarelerimin ahlarında odlar tüter
gül tutmuş yanağımın rengi aldan al
içimde bir sessizlik öylece bekler...
odur ki solmuş benzimin sarı sarması
sür yalnız sokaklar süsler adımlarımı
tenimin zührevi zanlarında yüreğim yokluk çeker...
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Ben çocukken, dünyada kaybolan her şeyin Ay’a gittiğine inanıyordum.
Ne var ki, Ay’a giden astronotlar, orada ne tehlikeli rüyaları ne tutulmayan vaatleri ne de kırık umutları buldular.
Eğer bunlar Ay’da değilseler neredeler o zaman?
Yoksa dünyada kaybolmadılar mı?
Yoksa dünyada saklanıyorlar mı?
Tebrikler Arzu Hanım, kaleminiz daim olsun...
bir birikimin şiirini okudum, şairane duyuşların raksını izledim,eski sevdaların havasını teneffüs ettim dizelerinizde.Yüreğinize sağlık
tek kelimeyle mükemmel...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta