Ah parmak uçlarında yürüyen hissizliğim! ...

Bu şiirde, içsel bir duygunun ve hissizliğin dile getirildiği bir anlatım görüyoruz. Şair, parmak uçlarında yürüyen bir hissizlikten bahsederek duygu ve hislerinin derinliğini ifade ediyor.

Şair, ay ışığına gönderme yaparak bu hissizliği soğuk bir atmosferle ilişkilendiriyor. Ay ışığının üşüyen ellerine dokunur gibi hissediyor ve bu durumu belirgin bir şekilde aktarıyor.

Yıldızların kalabalığına kafa tutma imgesi, şairin hissizliğine rağmen kendi benliğini korumaya çalışmasını ifade ediyor. İçsel sessizliği ve yalnızlığına rağmen, kendi benliğini koruyarak var olma isteğiyle hareket ediyor.

Şairin ezberinde olan en sevdiği şiir, onun için bir sığınak ve umut kaynağı gibi görünüyor. Bu şiir, şairin iç dünyasına ait duygusal bir anlam taşıyor ve onun derinliklerinden gelen bir ifade olarak beliriyor.

Şiirdeki dil ve imgeler, duygu ve düşünceleri aktarmak için etkili bir şekilde kullanılmış. Şairin içsel dünyasına ve duygusal deneyimlerine dair bir iç görü sunuyor ve okuyucuyu derin bir duygusal yolculuğa çıkarıyor.
Umarım bu yorumu beğenmişinizdir. Saygılarımla...

teşekkür ederim efendim saygılarO?

..anlam kaymaları,belirsizlik hatta size hatalı gelen kelimler dahi olsa yazınız lütfen uzasın dizeleri şiirlerin..silmeyin yazdıklarınızı,yanlış bassanız dahi harflere umursamayın..naçizane tavsiyem bu..tebrik eder kutlarım ..son yazdığınız şiirin altına yazacaktım bu yorumu :) sanırım gençsiniz uzun ve çok güzel yazacağınız şiirler var önünüzde..selamlar...