Ah canımın içi Şiiri - Poyraz Özbey

Ah Canımın içi
Uçurumların gölgesisin,
Dağların yaslı yüzü,
Yolunu bitirmiş göçmen kuş sürüsüsün.
Hırkasını kaybetmiş bir derviş.
Ah Canımın İçi,
Ser artık bir düşsün,
Sancıları evreni titreten bir yankısın.
Gecelerin en derin suskunluğunda,
Adın gökyüzüne yazılmış bir fısıltısın.
Bir nefes kadar yakın,
Ulaşılmaz kadar uzak.
Dokunmadan hissettiğim,
Görmeden ezberlediğim bir masalsın.
Ah Canımın İçi,
Sana varmak, zamana karşı yürümek,
Ve her adımda biraz daha yanmak demek.
Söyle, bu yangın hangi yağmurla diner?