Âh Bir Çocuk Olsaydım!
Çocuk olsaydım
Bâzen düşerdim dizlerim kanardı
Anneme koşardım nazlanarak
Öperdi şifâlı dudaklarıyla geçerdi...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
keşke cocuklugumuz geri gelse keşke....kutlarım şiirinizi ve sizi....
Çocuk; masumiyetin simgesi, Bozulmamışlığın temsilcisi, Kirlenmemişliğin beyaz sayfası, Saflığın arı-duru isminin ismi.
Çocuk olmak veya çocuk kalabilmek, dışarıdan gelen her türlü kirden ve bulanıklılığın bulaşmaması demektir.
Şairimizi bu duygu ve düşünceleri bizlere hatırlattığı için tebrik ediyor
Paylaşım için teşekkür ediyorum.
Çocukken de hissedilmezdi ki çocukluğun güzelliği...
Galiba en doğrusu, bulunduğunuz yaşın güzelliğinin içine çocuksu duyguları katabilmek...
Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Fatma Kalkan...
en temiz saf güzelliklerin yaşandığı ah o çocukluk yılları nede çabuk geçiverdi,anlamlı ve beğeniyle okuduğum bir şiirdi tebrikler fatma hanım saygımla...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta