Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Dünyanın malını bırak Azize
Bize bir tebessüm de yeter
Dillerimiz şarkı söylesin
Gözler güler kara toprakta
dedim bende ...
esenlikle
"ADALETİN BU MU DÜNYA
GÜVENEMEM SERVETİME MALIMA
ÜMİDİM YOK BUGÜN İLE YARINA
TOPRAK BENİ DE BASACAK BAĞRINA
ADALETİN BU MU DÜNYA
NE MAL VERDİN NE YAR DÜNYA
KÜÇÜCÜK BİR YUVA KURDUM
ONUDA SEN YIKTIN DÜNYA
NE İNSANLAR GELİP GEÇTİ KAPINDAN
MEMNUN GELİP GİDEN VAR MI YOLUNDAN
KİMİ FAKİR KİMİ AYRI YARİNDEN
ADALETİN BU MU DÜNYA
NE MAL VERDİN NE YAR DÜNYA
KÖTÜLERİNSİN SEN DÜNYA
İYİLERİ ÖLDÜREN DÜNYA."
Şiire yakışan bu sözler, bu şarkı sanırım...
Dünya mı?
O kendi aleminde,
Sorunsa hep bizde!
Tebrikler Hamiye Hanım...
Ne güzel demişsiniz
beğrni ile okudum
dilinize dsğlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta