Zindana düştü anneler ağlamayın çocuklar,
Odalarda akşam olmadan önce ,
O vakit gözümün önünde durursun,
Buruşuk buruşuk gözyaşı dökülmesin ,
Ağlamayın Çocuklar...
Ne vakit karanlıkta korku var;
Çocuklar korkmayın hayat bu,
Dolu gözler ile bakmayın bize,
artık bir daha asla sabah olmazsa diye korkuyorum.
Girdikçe sesleri de kesildi,
Korkmayın çocuklar korkmayın,
Duyarım içimdeki sesleri ,
Bir ufacık çocuk sonra ise öksüz bir evlat ,
Ağlamayın çocuklar ağlamayın
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!