ŞİİRİN HİKAYESİ
Köyümüzde bir hasan dayı varmış... Fakir mi fakir, garip mi garip.
Hasan dayının bir tanede çocuğu varmış. Varı yoğu, bir tane tavuk ve birde horozmuş. Hanımı çocuğuna her gün tavuğun yumurtasını pişirip yediriyormuş... Gel gör ki günlerden bir gün tavuk ölmüş ve çocuklar yumurtasız kalmış.
Hasan dayı çaresiz.... Çocuk aç, hanımı ise perişanmış.
Başlamışlar ağlamaya çocuk her yumurta dedikçe ağlıyormuş Hasan dayı ve hanımı
Bu gerçek olayı Anasından dinleyen kozanoglu, kağıdı kalemi almış eline hep beraber okuyalım ;)
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
