Bir gün yitirmek zorunda kalırsan beni.
Ağlama.
Hani o kader dediğin sonsuz ayrılık zamanı.
Sakın ağlama.
Aç kapılarını yüreğinin haykır dağlara,
sana dağlardan sesleneceğim.
Aç gözlerini tebessüm et gözlerinle kırlara,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güzel kaleminize, ince yüreginize sevgiler şiir dostu...
çok zor bir şey istenmiş segiliden çok zor
ama şiir harika
müzeyyen başkır
Ayrılıklar yaşandığı zaman ağlamamak ve üzülmemek mümkün mü?Kaleminize sağlık Dost.
Duygular öyle net ve anlamlı kelimelerle ifade edilmişki gözler ağlamıyor ama uzun bir süre maziye dalıyor.Tebrikler,çok güzel bir şiir okudum.
Bu şiiri okuyupta ağlamamak eldemi sevgili Çınar sevgiler sana hep sevdiklerin yanında olsun.ALAŞARA IŞIK
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta