Ağla Şiiri - Cengiz yavuz

Ben gibi mazlumun ahını aldın,
Sende Allahından buldukça ağla.
Fukara gölümde ne varsa çaldın,
Ben böyle sersefil kaldıkça ağla.

Ağla ki! kesilsin zulmünün hızı,
Senide kahretsin bendeki sızı.
Yere vurda gurur denen arsızı,
Yüreğin insafa geldikçe ağla.

Benim ümitlerim bir bir yandıkça,
Başını taşa vur beni andıkça.
Hasretin sırtımı sıvazladıkça,
Yokluğun bağrımı deldikçe ağla.

Nezaket istemem hayrına sakla,
Beni kırıpta git uyduğun akla.
Kör şeytan önünde attıkça takla,
Aklını fikrini çaldıkça ağla.

Hakka hu! çeksede en kamil alim,
Seni kafir eder benim vebalim.
Allah'ın tek günü gülmede zalim,
Islak gözlerini sildikçe ağla.

Bu hazin tablonun ressamı sensin,
Çirkin meramına şekil verensin.
Benim mahremimle sefa sürensin,
Methim düşlerine doldukça ağla.

Bendeki huzuru anarsan şayet,
Kalan hayalime sarıl, tamah et.
Dizini dövdükçe iç çekip ah! et,
Saçını başını yoldukça ağla.

Şansıma müsade ederse kader,
Feryadım ilahi kulağa gider.
Unutma! kul hakkı tecelli eder,
Sen akıbetini bildikçe ağla.