AĞITLARIM BİLE SUSKUN
Bakmayın etrafım kalabalık
Şimdi yanlızlığımın tam ortasında duruyorum
Gecenin derinliği üzerime çöküyor
Her yıldız sensiz bir hatıra
Her ışık gecenin karanlığına düşüyor
Bir türkü çalınıyor uzaktan
Eskiden yüreğime dokunan o ezgi şimdi her notasında bir sızı var
Üşüyorum gecenin karanlığında
Sanki ruhum incelmiş
Artık hiçbir kelime dokunamıyor sensiz geçen anıma
Sensizlik bir başka soğuk
İnsanı sessizce bitiren
Sonbahar içimi bırakıyor dallarda
Düşen her yaprak senin gidişin gibi solgun
Esen rüzgar ardından elveda gibi
Eski şiir defterimin sayfalarında kayboluyorum
Dizeler hep yarım eksik
Noktalar hep virgül
Her dizede seni biraz daha yitiriyorum
Ve şimdi
Sensizliğin en ağır köşesinde
Yıldızlar bile parlamıyor bu gece
İçimde suskun binlerce ağıt var
Beni götürmese öbür tarafa sensiz.
Söz
Yücel ÖZKÜ
11.09.2025/09:27
İpekyolu/VAN
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!