Ağıt Şiiri - Yorumlar

Tasavvuf deryasına dalmış bir Hak âşığıdır. İlmi, teşbihleri, sözleri ve nasihatleri bu deryadan saçılan hikmet damlalarıdır. O, bir tarikat kurucusu değildir. Yeni usûller ve ibadet şekilleri ihdâs etmemiştir. Ney, dümbelek, tambur gibi çeşitli çalgı âletleri çalınarak yapılan törenler ve âyinler, Hazret-i Mevlana’nın vefatından 3-4 asır sonra meydana çıkmıştır. Halbuki o, ney ve dümbelek çalmadı. Dönmedi, raks etmedi. Bunları sonra gelenler uydurdu. 47 binden ziyade beytiyle dünyaya nûr saçan Mesnevî’sine, her ülkede, birçok dillerde şerhler yapılmıştır. En kıymetlisi Mevlana Câmi’nin kitabı olup, bunun da şerhleri vardır. Türkçe şerhlerinden, Ankara vâlisi Âbidin Paşanın şerhi çok kıymetlidir. Âbidin Paşa bu şerhinde, ney’in, insan-ı kâmil olduğunu ispat etmektedir.

Mevlevîlik, cahillerin eline düştüğünden, bunlar ney’i çalgı sanarak, ney, dümbelek gibi şeyler çalmaya, dönmeye başlamışlar. İbadete, İslam dininin yasak ettiği çirkin şeyler karıştırmışlardır. Hazret-i Mevlana, bırakın ney çalmayı, oynayıp dönmeyi, yüksek sesle zikir bile yapmadı. Nitekim Mesnevî’sinde diyor ki:
Pes zî cân kün, vasl-ı Canan-râ taleb
Bî leb-ü gâm mîgû nâm-ı rab.

Manası şudur:
O halde, Canana kavuşmayı, cân-u gönülden iste
Dudağını oynatmadan, Rabbinin ismini kalbinden söyle.

Bugün, bu tasavvuf üstadının türbesine sonradan konan çalgı âletlerini görenler, işin gerçeğini bilmeyenler, bu mübarek zatın çalgı çaldığını, bu aletlerin onun olduğunu zannetmektedirler. O hakikat güneşini yakından tanıyanlar, bunlara elbette itibar etmez. Zaten bu büyükler, şüpheli şeylerden kaçtıkları gibi, mubahları bile sınırlı ve ölçülü kullanmışlardır.

gül bahcesi güzün geleceeeğini bilsedi derin manalı bi şiir

Mevlana'nın eserlerini yorumlayacak makama eremedik henüz :)

en iyi arkadaş babadır...

ölüm bir son değil..
sonsuzluğun başlangıcı..
her beşere göre değişik yönlere açılan bir kapı..

Geçen hafta babacıma gittiğimde mezar taşında yazan şu söz dikkatimi çekmişti.

'herkes cennete gitmek ister.ama kimse ölmek istemez..

göreceli bir kavram ölüm.ama geride kalanları değiştirdiği aşikâr..

sevdiği kişilerin ardından gönül dalına yüklenmiş tüm acıların tortusudur. ölümün insanı nasıl zavallı kıldığının tarifidir.

babasının ölümü üzerine yazmıştır.

şemsi tebrizi yi kaybettikten sonra yazmış gibi... nasıl bir acı bu canı kaybetmek, bu can tek kapta olunca tarifsiz ama hissedebiliyorsun acısını... mevlana ya saygı ve sevgilerimle

Ölüm acılarını gördü tatlı can,
koyuldu işte böyle ağlamaya.
Olanlar oldu, gitti dostum benim.
şu dünya bir altüst olsa, aülasa yeri var.
öylesine topraklar altında kalmışım.

Şems e yazdığı bir şiir olmalı...