Kök salmış ağaç idim peronların soğuğunda
Taş duvarlarında garların dondu gölgeler
Beklediğim trenler değildi, sendin beklenen
Şafakların köründe hissiz raylara dalan gözlerim
Ellerim üşüdü düşlerim gibi, daraldı nefeslerim
Hasret yüklü vagonlar gelip geçtiler sen yoktun!
Uzayıp giden raylarda sonlanmadan bir yaşam
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
