Ağır aksak yürüyeyim bu yollardan
Karıncalar incinmesin ayak seslerimden
Ruhumu dinlendirsin sessiz esen rüzgar
Dalların hışırtıları arasında dalayım sonsuzluğa
Tövbekar bir yürekle anayım Rabbimi
Dudaklarımda ismi kirlenmesin
Ellerimi semaya değil rahmetine kaldırayım
Vücudum diken diken kesilsin
Yokuşlar yorar beni kalbim dayanmaz
Yüzümde kırışıklıklar hatırlatır son durağı
Aklar mı düştü saçlarıma ne
Hissediyorum yorgunluğumu içten içe
Seni anınca can gelir damarlarıma
Kalbim çarpar büyük bir heyecanla
Ümitvar olmak ne hoş
Yürüyorum büyük bir umutla yarınlara
Her akşam başımı yastığa koyarken sorarım kendime
Tebessüm mü kazandı bu gün yoksa nefret mi yine
Göçerken bu alemden gün geldiğinde ebediyete
Selam diyen meleklerle karşılanırmıyım bilmem
Mehmet Yaşar Ayaz 2
Kayıt Tarihi : 18.3.2020 19:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!