Gönül bu derd ü gam-ı câvidân dükenmez mi
Dükendi sabr u cefâ-yı bütân dükenmez mi
Ne şem‘ kaldı ne pervâne yanmaduk bu gice
Derûn-ı dildeki sûz-ı nihân dükenmez mi
Kalur mı böyle nuhûsetde kevkeb-i ikbâl
Bizümle keş-me-keş-i âsumân dükenmez mi
Hazân irişdi vü gül geçdi dahı evvelden
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta