Bu sabah oturdum ağaran saçlarımla sohbete daldım.
İlk beyaz teli bulup sordum.
Neden bu kadar erken beyazladın diye.
Cevap veremedi sustu sakince.
Sonra usulca fısıldadı kulağıma.
Haydi sen söyle kalbin hep ağlarken neden yüzün güldü.diye.
Şaşırdım dondum kaldım bu kış günü.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
İlk beyaz saç teli öncü sadece. Ardından hısmını, akrabasını da toplayıp geliyor. Yüzdeki çizgilere gelince; her birinin derinliklerinde bir hatıra gizlenir. Kutluyorum içtenlikle Nesrin hanım. Sevgimle...
Geçip gideceğiz yeryüzünden.Biz gideceğiz ve arkamızda şiirler kalacak..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta