Bir gün ağaçtan sararmış bir yaprak. Ağacın dibine düşer.
Ağaç eğilip ona sorar:
- Tekrar su içmeye, eskisi gibi yeşil elbiseler giyip, dönecek misin avucuma?
Gövdemdeki bıraktığın yuvana.
- Hayır der yaprak boyun bükerek.
Vaad edilen gün gelip çatmıştır.
Dönmek istesem de dönemem artık.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
