Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Asırlık koca çınarın düşüdüklerinin düşündürdüklrinden şiire yansıyanlar harikaydı.Kutluyorum efendim, saygılar.Şükrü Topallar
YİNE GÜZELDİ
YİNE GÜZELDİ
Zaman mı yada zamanın ötesine mi vurulmuştu baltalar ...Çınar ağaçları asırlıktır ve büyümesi yetişmesi zor olan bir ağaçtır....dallanıp budaklanması seneler sürer....pek kurt beslemez içinde ama birde kurt girdimi onması zor olur....şiirin dili hangi açıdan düşünürseniz o açıdan keskin vurucu...anlatım dilinin zenginliği imgelerin nakış gibi işlenmesi zamana ve zaman ötesine keskin bir dille ders verir gibi.........Kaleminize saygıyla....
Gönülden kutlarım kaleminize yüreğinize sağlık
Mesut Özbek
Sanki bir numune-i imtisal
insanların hatalarını anlantmak
veya bir tahlil için mahviyet
ile misaliniz çok harıka olmuş
dertlet insan, hedef BEN DER GİBİ
TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER. ŞEREFLE
Bedri Tahir Adaklı
Sizin şiirlerinizi okumaktan keyf alıyorum..Ve bir kaç kez okuyorum..,tam puan
Kendine özgü, kendi tadında dizeler. Büyük bir keyif alarak okudum. Kutluyorum. Nice paylaşımlara... Esenlikler içinde...
Dilini çözmek zor şiirin... 'İmgelerin' adreslerini nerden bileceksin?
Mesajdı şiir, sanırım... 'Koca çınar' merkezli... Bir yandan 'elinde balta' bekleyen/ler var, diğer yanda 'ağaç kurdu' şüpheler, aşındırmalar... Oysa çınar 'sevinçlerden' besleniyor... Dışı albenili, içi 'acılı' olmasına rağmen...
Şimdi o sevinçlerin/sevginin yerini 'ürkek bir güvercinin' telaşı almış gibi görünüyor... 'Ağaç kurdunun kulağı', balta sesinde... Ama zayıf bir ihtimal, çınara göre...
İlginçti şiir Sevgili Dostum... Tekniği, tarzı her zamanki gibiydi... Tebriklerimi sunuyorum...
Öncelikle şiirin anlatılı, akışı, yalınlığı okuru bağlıyor.
Devamında içimin gözleri yüz yıllık çınarlara çevrildi… Onların devrilişine…
İnsan ve yaşam ne yazık ki tek düze ve tek kalıpta değil.
Çürümüşlükler, kokuşmuşluklar… Hazımsızlıklar… Ve bunların virüs gibi yayılması içten içe kemirmesi koca çınarları yıkıyor. Dimdik ayakta, onuruyla yaşayan, gölgesini canlıya açan, güven veren çınarlar, küçücük kurtlarla yıkılıyor, yok oluyor. Çınar yerine bitler çoğalıyor. Öyle mi? Ya topraktaki kökleri?
Şiir anlam ve anlatımıyla harikaydı Sayın Çeştepe, saygılar
Bu şiir ile ilgili 106 tane yorum bulunmakta