Ağaç gövdelerinde cerrahım bugün
En muhkemlerini ameliyat edip
Sevdamın harflerini kazıyorum.
Çaresizim iyelik ekini kullanamadığımdan.
Sensiz olduğum için sevdamız diyemiyorum.
Bahar rüzgarları yüzümü sevda masallarına okşatıyor
Başı okşanmış yetim gibi şefkat buldum sanıyorum.
Oysa en çok da yüreğime şefkatsizim
Yetim koyduğun yüreğime yine seni aratıyorum.
Bastığım her çimin ızdırabını
Kulağım işitmese de yürekle duyuyorum
Oysa çimler benden daha mutlular
Topraktaki kökleri sevdalarından ayrılmalarını imkansız kılıyor
Onlar da aynı topraktan türediklerine sevdalanıyor
Ancak aramızda bir fark var
Konuşsalar iyelik ekini kullanacaklar
Toprak onları sevdalarından ayırmadığı için.
Bense ağaç gövdelerinde cerrahlık sanatımı sürdürüp
Aynı ağaca denk gelmeni
Ve sevdamın harflerini görmeni
Beyhude dilek olarak tutmaya devam edebilirim
Dileğin özgürlüğünden ibaret kalıp
Yüreğin köprüsünden geçmeyeceğini anladığım için.
Muhammed Onur Üstüntaş
Kayıt Tarihi : 19.5.2025 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!