Afyon gecelerinden yosun tutan yalnızlığımı sokaklar paylaşsın artık.
Gökyüzü yine karamsarlığa kuşanmış bölük pörçük.
Bir ben değilim oysa, bu kentin sevda yüklü insanı.
Bir ben değilim Örnek evler deki otobüs durağında tükenen.
Yalnızlık dost olur bu kentin sokaklarında bana.
Şu evren insanlarla güzel, yaşamak seninle manalı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta