Adsız Şiiri - Coşkun Kalaycı

Uzanır sıradağlar ardısıra ömrüm,
Yamaçlarının kuytusunda gönlüm,
Ser verir sır vermez aydınlığa,
Saklar beni ulaşılamaz olurum...
Ulaşılamaz mı, ulaşamaz mı bilmem.
Güneşin görmediği yöndeyim,
Zirvedeki yalnızlığımla,
Duymadığı, görmediğim tendeyim.
Hissederim korkusunu yalnızlığın,
Tek başınalığının,
Tek başımalığımın...
Başım alıp gidesim var,
Seçmişim kendime özlemden bir yar.
Ne gider benden,
Ne de ben kaçsam bırakır peşimi.
İşin aslı ne de gidesim var.
Dağlar, başı dumanlı dağlar,
Gamlı dağlar,
Yaslı dağlar...
Benimde başım duman,
Sizler kadar yalnızlığım var.
Acılarım...
Özlemlerim var.
Benimde yüreğim ayaz,
Yüreğimin kuytuları var...