senin de için
acımaz mı ansızın
çıksa karşına bir dostu
“O” eski dostun
istemezmisin
onu sormadan ona
öğretmeden gittin bana sensizliği
eli bırakılmış çocuk gibi
kalakaldım ortalıkta
nasıl yaşanacak böyle şimdi
bari girip günahıma
ara sor arada bir
yüzün gözün her gün
allık pudra maskara
yapma Suzan etme Suzan
korkar mı sanırsın yıllar
süründüğün boyalardan
dünya
vazgeçilmezim tafrasından
çoktan vazgeçildiğinin
farkında olmadan dolaşan
salaklarla doludur oğlum
UNUTMA
ne zaman seni
seviyorum desem sana
pembe pembe oluyor yüzün
“ben de” diyorsun usulca
aynı şey değil ki
kurşun gibi delip geceyi
yokluğun gözlerime doluyor
kör okuyorum
dağ uyur taş uyur
su uyur düşman uyur
severim yağmurlu geceleri
usulca vurur camlarına evimin
biri geldi gibi gelir
sevinirim
sevda yalazıyla
dağlanmamış yürekte gülüm
şiirin tarlası çorak
gözeleri
kurak olur türkülerin
yalnızlıktır benim memleketim
yerlisiyim
başkaca yerim yurdum
hiç olmadı benim
durduk yerde neden şimdi
yeniden başladı kanamaya
üstelik daha dün olmuş gibi
içimdeki şu eski yara
susuz saksılarda unutulmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!