Seninle buhranlrı paylaşıyoruz,
Aynı terazinin ayrı kefelerinde.
İş buhranı,aş buhranı,aşk buhanı gülüm
Düzen buhranı bu olmazolasıca.
Gözlem evlerinde,
Uzun namlulularla beklemekte düşman.
Hak,Adalet hakgetire,
Nümayiştir insan hakları
Laf salatası...
Yaz ayları ile beraber Kozan’ı bekleyen bunaltıcı sıcaklar kozan halkını yaylalara göçmeye zorlar. Koskoca şehir birden ıssızlaşır ya da mecburen kozan da işi olanların diyarı olur.
Aslında Kozan yayla geleneği, Türklerin tarih sahnesine çıktığı andan itibaren konargöçer yaşam tarzlarının gereği olarak kültürlerinde görülen ve halen Anadolu'da hayvancılık yapanlarca sürdürülen yaylalara göç geleneğinin bir nevi devamı niteliğindedir. Yaylacılık faaliyeti göçer hayvancılığın en belirgin tipidir. Tarihten gelen uzantıların yanında tamamen hayvancılık ekonomisine dayalı toplulukların yaşam tarzı olarak kendisini göstermiştir.
Kozanda çeşitli neden ve amaçla yaylalara çıkan ailelere yaylacı adı verilir. Bunun nedeni sıcaktan kaçmak olduğu kadar hayvan otlatma veya bağ bahçe gibi çeşitli ekonomik nedenlerden dolayı da olabilir.
Gözünü süzersin güzelsin belli,
Seni bir seven var sezersin belli
B en senin resmini çizerken bulutlara
Aşkıma bir ferman yazarsın belli
Bilemediğimiz bir şeylerin,
Ağırlığını hissediyoruz.
Bir bakıyorsunuz,
Suskun bakışların altında
Çığlık var, isyan var, acı var
Bir bakıyorsunuz
Hayatın baharında soldurmasınlar,
Sen gonca bir gülsün yoldurmasınlar.
Benim kalbimde ilk sevgilimsin
Benimsin benimsin yine benimsin.
Çoktan gitmiş
Kara kaş'ın,kara gözün,güzelliğin.
Hava atamıyorsun artık
''Hıh'' diyerek.
Ürkek bir ceylanın titrek yüreği,
Gönlüme bir kondu gitmez bir daha.
Sevdayı öğretti harfi harfine
Bendeki bu sevda bitmez bir daha.
Sevda terk edip'te gitmez insanı,
Biri başlar biri biter böyledir.
Aşık olur benliğinin her yanı...
Bazan okutturur baza söyletir.
Sevinç tomurcuklu,
Çiçekler açsın.
Dökülsün içime,
Silkeleyerek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!