Adnan Azar Şiirleri - Şair Adnan Azar

sıraya girdiler bir bir birbir sıraya
kim mahsun değil kim büküyor boynunu
hangi kasaba sulamış kendi ikindisini
kim hangi resmi boyamamış ve dahi

ben tam size göreyim unutun beni

I

Kapasam gözlerimi gözlerini görüyorum
ve ağışını bir bulutun yüreğinden yüreğime.

ve yüreğime gömüyorum yassı dağları

aşk şarkı söylemeye başladı
ama rast perdesinden bir şey değil

aşk dallara takıldı, yapraklar yapraklarla
'tün sokaklar verevine boyandı

Yüzünde arardım gökyüzünü
dünyayı uyandırıp her sabah
ve acıyla o zaman
yüzünde arardım gökyüzünü.

Sana bakardım dokunurdum

Mevsimlerden denizi,
inceliklerden en çok geçmişi özlediniz.
Sevgiyi kavramanın ağırlığı başlayınca
bizim gibi kaçmadınız.
Belki biraz ağladınız; bir gözyaşı izi boyunca kanadınız.
Akşamlar ve parklar arasında dünyaya en çok siz yaraştınız.

ben bir gün aşkı seçerim

sonra gelir bir gün yoksayma provaları
sonra gelir bir gün unutuşun hecesi

sonra bir gün adını sorarım sana

C. A. Kansu'nun anısına

Yaprak dökülür, omcalar soyunur
güz çimenleri yeşerir toprakta
bir asmada
bağbozumundan kalma bir salkımla karşılaşır insan

I
Bakınca pencerenden
genzinde duyuyorsun ölümü ve kokusunu kükürtün.
Bir pusula kapıda
– uzaktaki bir dosttan-
bir muştuyu taşıyor

I

kamera çevrinir
çerçeveler biz hepimizi

biz hepimiz muamma değiliz

1.
Onlar telefonlardan bakıyorlardı
Gala pişmanlıklarından

Bunu biliyordum ve bilmiyorlardı
Gittiğim