Adını söylemeden özlemek Şiiri - Sadık A ...

Hasret...
Bir uzak değil sadece,
Yalnızlığın da ötesinde bir çığlıktır susturulan.
Adını söylemeden
İçinde bin kez yankılanan o eksik parça...
Sanki biri almış seni
Ve yerine derin bir boşluk bırakmış
Ne yapsan dolmayan.

&&&&&

Hasret öyle bir ateş ki,
Yakmaz dışını,
Ama içinden içinden kavurur seni.
Nefesin eksik kalır,
Konuşsan adını yutarsın
Çünkü her harf bir yara olur dilinde.

&&&&&

Sanma ki sadece uzaklıkla gelir hasret,
Bazen göz göze bakarken bile hissedersin.
Çünkü kalbin başka bir yerde atıyorsa,
Yanı başındakiler bile yabancı gelir sana.
Ve işte o zaman başlar gerçek gurbet...

&&&&&

Bir taş koyarsın yastığının altına,
Rüyalarında göresin diye sevdiğini,
Ama ya uyanırsan?
O an, gerçek hayat
Uykudan daha çok acıtır seni.
Çünkü hasretin sabahı yoktur,
Gecesi de bitmez...

&&&&&

Bazen susmak istersin,
Ama içindeki fırtına çığlık olur boğazında.
Bazen kalabalık istersin,
Ama tek bir yüz yeter herkesi unutmana.
Bir avuç dua, bir tutam sabır,
Ve her şeyden öte:
"Gel" diyecek cesareti bulamadığın bir cümle...

&&&&&

Hasret…
Anlatılmaz.
Ama anlayan biriyle göz göze gelince
İkisinin de gözleri dolar...
Ve işte o zaman bilirsin:
Hasret, sadece bir bekleyiş değil,
İçinden eksilmektir yavaş yavaş
Adını her andığında.