Adını Özlemek Şiiri - Muhammed Yağmur

Adını anmamak için
Dilimi ısırdığım kaçıncı gece bu…
Susmak, seni unutmak olmuyor,
Her sessizlik seni daha çok bağırıyor içimde.

Kokunu unuttum belki,
Ama sarıldığın anı hatırlıyorum hâlâ;
Göğsünde kaybolduğum o anı…
İçimden bir türlü silemedim.

Adını özledim bu gece,
Bir daha söyleyemeyeceğimi bile bile.
Yanaklarıma düşen her damla,
O eski günlerin yankısı gibi.

Sensiz geçen her gün,
Sana yaklaşan bir suç gibi ağır.
Zaman geçiyor, evet…
Ama içimde sen hâlâ aynı yerdesin,
Hiç gitmemişsin gibi…
Ama hiç kalmamışsın gibi.

Ben seni değil…
Sana aitken kendimi özlüyorum en çok.
Çünkü artık ne sen varsın,
Ne de ben o eski ben’im.