Dünya! ağlaya ağlaya geldiğim dünya.
Bilseydim hiç gülmeyecegimi.
Bilseydim boğazımdaki yumrunun hiç kaybolmayacağını,
Bilseydim acı üstüne acı yüreğimin nasır bağlayacağını,
Gelirmiydim hiç sana gelirmiydim sanıyorsun.
Dogdum ağladım,düştüm AĞLADIM.
Fakirdik oyuncaklarım olmadı.cicili elbiselerim olmadı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



baba ve oğul..babam adlı ..şiirimde bende benzer duyguları işledim..acınızı biliyorum..Sayın Durmazer.. unutmayalım ki hayat mutlaka sevdiklerimizden ayrı kalmayı öğretiyor bize.. kuralları belli hayat..zamanı geldikçe.. yaşanıyor..babamın ölümüne beklerken...keşkelerinizi çok yaşadım..ölümü o kadar istedim ki.. ama herkes kendi kaderini yaşıyor..sabır bence bizlere bahşedilmiş en kutsal silah..yüreğinizi selamlıyor..saygılar sunuyorum.
Sayın Durmazer, bu çok güzel şiir için sizi yürekten kutlarım. Kaleminiz daim olsun..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta