Adın kaldı dillerde Rojina

Kaç yıl geçti…
sessizlik hala aynı
Bir gül soldu sessizce,
adın kaldı dillerde Rojin
Rüzgâr bile hüzünlü, dokunur anılarda.
Gözlerin gökte şimdi,
yıldız olur gecemde,
uyku gibi, kalbimin en derinde.
Rojina…
Sadece günler aktı,
ama içimizdeki o büyük boşluk hep aynı kaldı.

haber düştüğünde içimde bir şey kırıldı.
Adı Rojin
ümitleri sönmeden önce
söndürülmüş bir hayat.
Ve ben, hâlâ neden, nasıl, niçin diye
soranlardanım.

O gün sanki hiç kimse ölmemiş gibiydi.
Ne kadar yalnız kalabiliyor insan,
ölümle bile…
Rojinanın nefesi kesildiğinde bile.
dünya dönmeye devam ediyor hala.

Her gecenin yarısında,
uykumdan sıçrayarak uyanıyorum
Ama haberler yalan değil
Fotoğraflar aynı ,
adli rapor aynı
sessiz bir bekleyiş aynı hala.

Ve bir baba…
Onun acısı tarif edilemez.
Geceleri uykusuz, gündüzleri adliye koridorlarında.
Her belge, her ifade, her duruşma
onun için yeni bir darbe.
Her sessiz saat
kızının yüzüne yeniden vurulan bir tokat gibi.

Ama o bir baba, geri adım atmıyor.
Katilleri bulmak için kendi yolunu, kendi sesini bulmuş.
Artık susmaktan ibaret olmayan bir mücadele bu.
En çaresiz anlarında bile içinde
bir umut kıvılcımı taşıyor
belki gün gelir kapılar açılır,
belki karanlık aydınlanır,
belki adalet gerçekleşir.

Ne oluyor bu ülkede?
neden bu kadar sessizlik
neden bu kadar susuluyor
Kim bilir kaç mektup, kaç dosya,
kaç gizli yazışma dolaşıyor o soğuk odalarda…
Kaç Rojinin sessiz çığlığı saklı o koridorlarda.
Kim bilir kaç kişi o dosyalara el sürdü,
kaç kişinin ismi silindi,
kaç kişinin katilliği gizlendi.

Bu toprağın evlatları, genç kızları çok acı çekti.
Bu ülkenin analarının yüreğinde nice fırtınalar koptu
Nice ölen çiçekler, yok sayılan hikâyeler, kaybolan hayatlar…
Her biri bir çağrıdır bize: Unutma.
Her sessizlik o çiçeklere yapılan bir hakarettir.
Her susuş ,adalet çölünde yankılanan bir nidadır.

İçimiz boğazıma kadar ağrıyor bazen.
Kelimeler yetmiyor, ama yine de haykırmak k zorundayız.
Çünkü susarsak,
o sessizlik daha da büyüyecek.
Ve biz bu sessizlikte bile ses olmaya ant içmeliyiz

Rojin’in ışığı söndü denilmesin.
O ışık, arayanlara, soranlara, inat edenlere yol göstersin.
Mahkeme dosyalarında saklananlar açıklasın;
bilmiyoruz denmesin
Rojinin katillerinden hesap sorulsun .
sorumlular hesap versin.

Söz bitmesin
Kelimeler ,cümleler, acılar ,feryatlar bitmesin
Adaleti tüketmeyin.
Ölümün gölgesine atılmış haykırışlar bitmesin
Rojinin ahı yüreklerde kalmasın
Kahpelerden ,alçaklardan hesap sorulsun

Rojinayı unutmadık …
Asla unutmayacağız.

redfer