İnsan; arşı, yer yüzünü, her şeyi adımlar.
Yolcu yolunda gerek, bu yolu biliyorum.
Gece ve gündüz, hep birlikte yürür adımlar,
Beni takip eden, tek bir gölge görüyorum..
Sokak ortasındayım, uzakta yıldırımlar,
İki topuk, tıngırdıyor kaldırımda, kavgam,
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta