İnsanım ben, bir gün herkes gibi öleceğim.
Bir aşk kalıntısı içinde adım kalacak.
Gün ve gün, ertesi gün gibi eksileceğim.
Yaralı sevdam kalbinde bir iz bırakacak.
Bu hikâyede her söz, her kelime, her bir şey
Kaçınılmaz yalnızlığa dönecek ardımdan.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta