adım hüzün
geceler hüzün yüklü kervanlarıyla geçiyor
yalnızlık çöllerinde ölümüme gülüp eğleniyor
karanlık çıkmaz sokakları gösterip acımasızca
kahkahaları ile sırıtıyor tutuşmuş gönlümün derinliklerine
hayat bir kere mutluluk oyununu oynamadan
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
