Kızıl bir gecenin yanı başında durmuş otururken ben..
Düşünmekteyim umarsız gerçekliğimi, seni, ruhuma yapışmış gözlerini..
Doldurmuşsun bu gece boşluklarımı..kimyamı..
Amaçsızlığın tam ortasında sevmek..sever gibi özlemek seni..
Ve gözlerimdeki yaşımdın..ve belki tuzu oldun yaktın gözlerimdeki siyahı...
Siyahımı delip geçicek kadar hüküm sürdün bu benlikte sen..
sen gözlerimin sahibi oldun..
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
kalemine yüreğine sağlık efendim.
acının insanı özgürleştireceğine olan muhafazakar inancımı tazeleyip , paketler halinde geçmiş geleceğime ; Auschwitz deki
dostlarımın cennetine gönderdim. Dumanlarını hissediyorum hepsinin en taze hamurundan çıkmış Polonya fırınlarının...
Kızıl bir gecenin yanı başında durmuş otururken ben..
Düşünmekteyim umarsız gerçekliğimi, seni, ruhuma yapışmış gözlerini..
Doldurmuşsun bu gece boşluklarımı..kimyamı.....benim anlamak istedigim edebiyatta güzelliklerdir!o da bu güzel siirinizde var...kutlarim begeni ile okumak güzeldi sizi cok muhterem insan!...yakup icik almanya
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta