Aygül'e...
anlatamam kendime dert olur yokluğun
aklımın labirentlerinte hayallerim bir bir kaybolur
ne yana sapsam sana çıkıyor bütün yollar
göçebe değil ki yüreğim yorgun...
yaprak misali rüzgarınla savrulur
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta