Adı aşk Şiiri - Ercan Keskin

Hep seni açmış nevbaharda çiçekler.
Ürperdikçe titrek ıhlamur ağaçları ;
Laleler başka bir alem çayır çimende...
Yas tutarken, hüzünlü ikindi akşamları;
Ahuzar ettirr bizi bu zamansız sevmeler...
.
Tellerine vurdukça dertli sazın;
Ağlamaklı bir hüzzam inletir afakı ,
Şarkılar bizi söyler ,yad ederken aşkımızı ;
Bir yerinde gizli kalmış hatıralarımızın.

Aşk denir adına sonu hüsransa?
Kaybettikçe belki direngenleşir.
Akıl almaz çelişkilerle dolu,
Yazmakla bitmez tükenmez,
En uyumlusu belki de en gururlusu...