Âdem baba ile Havva ananın çocuklarıyız.
Biraz bencil, biraz geçimsiz, biraz haşarıyız... (mı?)
Tozlaşmışız bitkiler, çiçekler gibi!
Her birimiz bir yana savrulmuşuz.
Yağan yağmurlar, akan seller,
Çakan şimşekler, düşen çığlarla,
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Her felaketten zenginler türetmişiz,
Köylü her ülkede köylü kalmış
Garip her yerde garip yine de...
Yılmaz kardeşim ne güzel anlatmışsın insanlığın ayıplarını, yüzkarasını ve kurtlar sofrasını.Çok güzel bir şiir kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta