“Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen
Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen”
(Şeyh Galip, 1757-1799)
Bizi yoktan, hiçlikten; varlık ve insanlık âlemine çıkaran Hâlık’ımıza hamd olsun…
Eyyy, âlemin göz bebeği, kâinat kitabının en veciz cümlesi, hilkat ağacının en nadide meyvesi, mahlûkat gerdanlığının en has incisi, sıfat-ı kemal-i İlâhiye’nin sırlı ayinesi, yaratılmışların en şereflisi, İlahî emanetin tek yüklenicisi ve Allah’ın yeryüzündeki halifesi; sana da selam olsun…
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta