Ne zaman çaresizlik denizine daldıysam
Umut oldu bir anda dipten aldı gözlerin
Ne gün darağacında sallanıp ta kaldıysam
Son dakkada yetişip ipten aldı gözlerin
...
BÖYLE BİR AKŞAMDI
Böyle soğuk bir kış akşamıydı ayrılığımız
Kulaklarımda seni alıp giden trenin çığlığı
Yarabbi ! aciziz, beşeriz elbet.
Affet cürmümüzü, sen acı bize...
Hataya açığız, şaşarız elbet
Yunmaya sebep et, Miracı bize...
Sen gittin, hatıra şimdi, ardında
Tenime bulaşmış kokun bana yar
Her gece yanıma gelip rüyamda
Usulca sokulup dokun bana yar.
...
Bende ki bu gönül dostlar başına
Söküp te yerinden atsam atamam
Bakmazdım aslında tek göz yaşına
Pazara çıkarıp satsam satamam
Şükür; Büyüyoruz her gün sürekli
Bizimle ele ele veren dostlar var
Her yolcuya elbet yoldaş gerekli
Yan yana yürüyen yaren dostlar var
Boş ver benim derdimi sorup ne yapacaksın
Öylece uzaklara daldığıma bakma sen
Az dan az gider çoktan çok gider demiş biri.
Öyle ise şayet ;
Bu ayrılıkta senlik bir şey yok demektir.
Zararlı olan benim desene sevgili...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!