Durduğum her yer gibi, ayrılıkların kavşağında bekliyordum. Dündüm daha.
Zaman kurulmuş bir cümlenin ana fikrini anlamadan pimi çekilmiş bir bomba
tafrasında suratımda patlıyordu. Önceleri bir nehir sonsuzluğuydu sana olan
düşlerim, şimdiyse bir nehrin susuzluğu aşk denen sonsuz serüvenin,
Kime aldanmıştı Havva,
Elmanın kırmızılığına mı?
Yoksa Âdem’in gözlerine mi?
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta