BEN BEN DĞİLİM
Canımın içi
Sakın sen yokken
Sensiz yaşadığımı sanma
Asıl sen yokken
Vakit gecenin bir yarısı
Kolunda bir Rus karısı
Olmuş alkol soytarısı
Zil zurna sarhoş geziyor
Evindeki gözlüyor yolu
Güvendiğin dallar bir bir kopsa yerinden
Ecel şerbeti içsen hemde dost elinden
Bir türlü kurtulamıyorsan elalem dilinden
Bu da geçer elbet alışmalısın deli gönül
Gördüğün tüm güzellikler serap olsada
Kalede yok o eski zevk o eski neşe
Her tarafta çöp her tarafta boş şişe
Bir tane bulup attıramadım dosta eşe
Taşını bitirmişler güzel Alanya’m
Zapt etmişler sahilini boydan boya
Tek başına koyma
Koyma ne olur koyma beni
Kayboluyor onca insan
Bomboş boşalıyor koca sokak
Derinmi derin
Karanlıkmı karanlık
Ana birdi baba birdi şimdi iki oldu
Şükür sana Allahım bu idi muradım
Gönlüm hasret olduğu huzura doldu
Şükür sana Allahım bu idi muradım
Kupkuru bedenime sanki can geldi
Aldılar koltuğu kaşeyi
Kolayca döndüler köşeyi
Buldular zevki neşeyi
Yaşıyorlar sülük gibi
Dün yoktu sigara parası
Sırf sana özel bir dille yazılmış kitabın
Ne zaman nasıl olacak bilinmez hitabın
İnsanı inanılmaz zora sokar her etabın
Seni çözmek her baba yiğidin harcı değil
Gülerken bile yüzünde kin ve nefretin var
Yılana bile sarılırım sımsıkı
Sen yeter ki beni sevdiğini söyle
Şeytanla bile olurum sıkı fıkı
Sen yeter ki beni sevdiğini söyle
Zehir olsa içerim bal niyetine
Bir tesadüf eseri ortaya çıktım
Dost gönlüne bıkkınlık yıktım
Biliyorum çok hem de çok sıktım
Cezam neyse çekeyim can dost
Boyumu aşan bir deryaya ulaştım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!