Sıcağında sevda pişirdim dört yıl,
Sonunda acıyı tattım Adana…
Güç yetiremedi bu işe akıl,
Yüreğimi ırgat tuttum Adana…
Gönlü yalın kılıç sürdüm akına,
Açık hedef oldum rakip okuna.
Hayalleri doldurup bir çıkına,
Taşköprü’den suya attım Adana…
Sen hem beni, hem de onu bilirsin,
Neydi aradaki konu bilirsin.
Kaybettiğim her maç sonu bilirsin,
Gelip yine sana çattım Adana…
Arşivinde dört senelik hatıram
O der bir komedi, ben derim dram.
Sona erdi Çukurova maceram,
Yüreğimi çölde güttüm Adana…
Ev düşledim: Limon, turunç ağaçlı
Yetişti Azrail eli kırbaçlı.
Ne Haydarlı kaldı, ne de Yamaçlı
Kalkıp uzaklara gittim Adana…
Kayıt Tarihi : 17.1.2010 22:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevdanın sıcağı yüreği yakınca havanın sıcağı etkilemezmiş insanı. Bunu öğrettin bana Adana....
TÜM YORUMLAR (4)